Θαρρώ πως άκουσα

τα σύννεφα να τραγουδάνε.

Θαρρώ πως είδα τις

θάλασσες να τα χαϊδεύουν.

Βιολιά τα χέρια των θεών,

νεράϊδες να χορεύουν.

Θαρρώ πως είδα να κλάιει το φεγγάρι

κι’ασημόφεγγες γοργόνες

να πίνουνε το δάκρυ.

Τα’αγέρι να γνέφει ζηλευτά,

τα άγνωστα τα μέρη.

Θαρρώ πως άκουσα και τη φωνή του γλάρου

να καλεί το λατρευτό του ταίρι.