Φύσηξε αγέρας τα πανιά

μα το σκαρί δεμένο,

κάποιοι να λύσουν τα σχοινιά

βίρα τις άγκυρες ξανά.

Γλυκό τραγούδι η θάλασσα,

το κύμα νανουρίζει,

χαϊδεύει το σκαρί ξανά,

νέο ταξίδι αρχίζει.

Βάζει την πλώρη για νοτιά

και η θάλασσα αφρίζει,

μα τα λιμάνια τα γνωστά

αγνώριστα έχουν γίνει.

Και το σκαρί αρχίζει

βαριά να ανασαίνει,

τρίζουν τα γέρικα καρφιά

το κύμα γαληνεύει.

Για να το βρει ο θάνατος

καμαρωτά πηγαίνει

κι’ο φάρος από μακρυά

του γνέφει πως κοντεύει.